Hallo!
Dit ben ik, dit is mijn verhaal.
Mijn trots
Ik huwde in 2005 met Tom en ondertussen ben ik trotse mama van Tibe, Lente, Joppe en Warre. Drie zonen van 17, 12 en 9 jaar die heel graag voetballen en een dochter van 14 die zich wekelijks uitleeft op de turnmat en al eens een fototoestel vastneemt. Taxi mama draait dikwijls overuren. Misschien voor velen onder jullie heel herkenbaar. Ik zorg voor mijn gezin, dat betekent dus ook voor Maro, mijn trouwe viervoeter, Oskar en Mokkemie, mijn knuffelpoezen, onze minischaapjes en mijn 4 kippen. Ik heb 15 jaar gewerkt als pediatrisch verpleegkundige. Ik heb een klik met kinderen en dat uit zich ook opnieuw in mijn genre fotografie. Mijn carrièreswitch
Lang voor DESImage, nam ik reeds tal van foto’s. Oh my god! Als ik deze er nu terug bijneem… Echt niet te doen! Maar…ze zijn er wel. Hoe onscherp, affreus van kleur en megaslecht gekadreerd dan ook, ze zijn er en dat is nu net het toffe aan foto’s. Ze halen écht wel de herinneringen naar boven. Ook deze die soms heel ver in het geheugen zitten verstopt. En toen had ik opeens die spiegelreflexcamera!! De talloze knopjes en functies van dat toestel intrigeerden me uiteindelijk wel en in 2016 volgde ik een reeks lessen. Ik had mijn uitdaging gevonden en die drang naar altijd dat ietsje meer willen kunnen, mijn grenzen willen verleggen, groeide en groeide en is er nog steeds. Omdat ik ondertussen ook meer en meer administratieve taken voor mijn man op mij nam, kwam de combinatie nachtdienst- huishouden- papierwerk en fotografie wel lastig. In 2019 koos ik definitief voor de fotografie.
Mijn karakterkantjes
De positieve reacties, de evolutie die ik bij mezelf ervaar en de mooie herinneringen die ik maak voor mijn klanten, geven mij enorm veel voldoening. Doch, ergens diep vanbinnen, is er ook steeds weer die onzekerheid. Jawel, this is me too: chill on the outside, a little bit nervous on the inside. Een karaktertrekje die er altijd wel zal blijven, denk ik. Ik kan nogal vastberaden zijn (koppig klinkt zo negatief). Tom vindt dit soms niet zo tof, maar het heeft me ook wel al gebracht waar ik nu sta. Opgeven staat niet echt in mijn woordenboek. The quote: “hard work beats talent, if talent doesn’t work”, staat hier misschien wel op zijn plaats. Ik heb het hart op mijn tong. Ik kan wel een flapuit zijn en dat leidt soms tot grappige situaties tijdens een shoot. Beroepsgeheim ken ik daarentegen maar al te goed! 
Mijn doel
Ik streef naar die toffe klik met mijn klanten waardoor ik pure en ongedwongen beelden kan afleveren. Iedere shoot is en blijft voor mij uniek en ik hoop dat ik nog voor veel mensen mooie herinneringen mag vastleggen!